کد مطلب:224235 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:169
سلام خاص آستان قدس رضوی
در آستان قدس روزهای سلام رسمی همان روزهای اعیاد مهم اسلامی است. كه استاندار به نمایندگی سلام می گذارد و نایب التولیه و فرمانده قشون و رؤسای ادارات دولتی و بنگاه های وابسته به دولت و ملت و رجال و اشراف دعوت می شوند.
اما سلام مخصوص آستان قدس فقط روز تولد «حضرت ابوالحسن السلطان علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثنا می باشد» كه در 11 ذیقعده هر سال روز رسمی ولادت آن حضرت است و از طرف آستان قدس در تالار تشریفات وجوه اهالی دولت و ملت از طرف نیابت تولیت دعوت می شوند و پرچم مخصوص سبز منقش به كلمه توحید بر افراشته می شود و قراء قرائت مخصوصی می نمایند و خطیب به نام مبارك امام علیه السلام خطبه می خواند و پذیرائی شایانی می نماید آن گاه از سكه های نام امام علیه السلام به یمن میلاد مسعود آن حضرت به حضار اهدا می گردد.
روی این سكه ها این عبارت نوشته شده است «به میمنت جشن 11 ذیقعده ی سال 1374 میلاد با سعادت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام
یك طرف آن سكه بارگاه آستان قدس و نمای بنای قبه و رواق را نشان می دهد.
این سكه ها روی طلا و نقره ضرب خورده و مایه افتخار شركت كنندگان در جشن میلاد مسعود امام هشتم می باشد آن گاه آقای دكتر قاسم رسا ملك الشعرای دربار امام رضا كه دكتر طب و مردی مؤمن و معتقد و شاعری با فضیلت است اشعاری در میلاد و مناقب
[ صفحه 311]
آن حضرت سرائیده می خوانند و به صرف شربت و شیرینی خاتمه می یابد و از جمله قصاید میلاد قصیده ای است كه مطلعش این است:
آمده آن ماه كه از بهر تماشای رخش
قرص خورشید سراسیمه زكیوان خیزد
در اول كتاب درج شد:
زهی به روی خلایق در سعادت وفر
در حریم علی بن موسی جعفر
دری كه خواهد رضوان ز پرده دارانش
دری كه ساید كیوان بر آستانش سر
سپهر خواست كه باشد بر این دراز حجاب
بدو چه گفت بگفتم حجاب خویش مدر
به جای حلقه ی زرین و حلقه ی سیمین
زنند بر در این بارگاه شمس و قمر
به عرش بالد از این بقعه عالی سفلی
به خلد نازد از این روضه توده ی اغبر
روی در حرم نقش است
این در قدس از رواق كیست كه ساید
پاشنه بر نه رواق طارم اخضر
از مینای شاعر در نقره
نور حق طور تجلی پور موسی شاه طوس
شبل زهرا سبط پیغمبر سلیل حیدرا
مظهر یزدان خداوند قضا فرمان رضا
كاستان عالیش از عرش اعظم برترا
علت ایجاد عرش و كرسی و لوح و قلم
باعث تكوین خاك و آب و باد و آذرا
می نیابد شبه او غواص قدرت تا ابد
گر برون آرد ز بحر آفرینش گوهرا
قلزم ایجاد را هم كشتی و هم ناخدا
كشتی ابداع را هم بادبان و لنگرا
ای روضه تو مطاف انس و جنه
وی خاك درت ز اتش دوزخ جنه
محرومم از این روضه مكن كامله ات
بین الجبلین روضة من جنه
اما سلام مخصوص آستان قدس فقط روز تولد «حضرت ابوالحسن السلطان علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثنا می باشد» كه در 11 ذیقعده هر سال روز رسمی ولادت آن حضرت است و از طرف آستان قدس در تالار تشریفات وجوه اهالی دولت و ملت از طرف نیابت تولیت دعوت می شوند و پرچم مخصوص سبز منقش به كلمه توحید بر افراشته می شود و قراء قرائت مخصوصی می نمایند و خطیب به نام مبارك امام علیه السلام خطبه می خواند و پذیرائی شایانی می نماید آن گاه از سكه های نام امام علیه السلام به یمن میلاد مسعود آن حضرت به حضار اهدا می گردد.
روی این سكه ها این عبارت نوشته شده است «به میمنت جشن 11 ذیقعده ی سال 1374 میلاد با سعادت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام
یك طرف آن سكه بارگاه آستان قدس و نمای بنای قبه و رواق را نشان می دهد.
این سكه ها روی طلا و نقره ضرب خورده و مایه افتخار شركت كنندگان در جشن میلاد مسعود امام هشتم می باشد آن گاه آقای دكتر قاسم رسا ملك الشعرای دربار امام رضا كه دكتر طب و مردی مؤمن و معتقد و شاعری با فضیلت است اشعاری در میلاد و مناقب
[ صفحه 311]
آن حضرت سرائیده می خوانند و به صرف شربت و شیرینی خاتمه می یابد و از جمله قصاید میلاد قصیده ای است كه مطلعش این است:
آمده آن ماه كه از بهر تماشای رخش
قرص خورشید سراسیمه زكیوان خیزد
در اول كتاب درج شد:
زهی به روی خلایق در سعادت وفر
در حریم علی بن موسی جعفر
دری كه خواهد رضوان ز پرده دارانش
دری كه ساید كیوان بر آستانش سر
سپهر خواست كه باشد بر این دراز حجاب
بدو چه گفت بگفتم حجاب خویش مدر
به جای حلقه ی زرین و حلقه ی سیمین
زنند بر در این بارگاه شمس و قمر
به عرش بالد از این بقعه عالی سفلی
به خلد نازد از این روضه توده ی اغبر
روی در حرم نقش است
این در قدس از رواق كیست كه ساید
پاشنه بر نه رواق طارم اخضر
از مینای شاعر در نقره
نور حق طور تجلی پور موسی شاه طوس
شبل زهرا سبط پیغمبر سلیل حیدرا
مظهر یزدان خداوند قضا فرمان رضا
كاستان عالیش از عرش اعظم برترا
علت ایجاد عرش و كرسی و لوح و قلم
باعث تكوین خاك و آب و باد و آذرا
می نیابد شبه او غواص قدرت تا ابد
گر برون آرد ز بحر آفرینش گوهرا
قلزم ایجاد را هم كشتی و هم ناخدا
كشتی ابداع را هم بادبان و لنگرا
ای روضه تو مطاف انس و جنه
وی خاك درت ز اتش دوزخ جنه
محرومم از این روضه مكن كامله ات
بین الجبلین روضة من جنه